1And olsun səhərə;

2And olsun sakitləşməkdə olan (və ya: getdikcə zülməti artan) gecəyə ki,

3(Sənə bir neçə gün vəhy nazil etməməklə) Rəbbin səni (ya Peyğəmbər!) nə tərk etdi, nə də sənə acığı tutdu.

4Şübhəsiz ki, axirət sənin üçün dünyadan daha xeyirlidir!

5Həqiqətən, Rəbbin sənə (qiyamət günü ən uca şəfaət məqamı, Cənnətdə tükənməz nemətlər) bəxş edəcək və sən (Ondan) razı qalacaqsan!

6Məgər O səni yetim ikən tapıb sığınacaq vermədimi?!

7Sənin şaşqın (yaxud: uşaq vaxtı Məkkə vadisində azmış) vəziyyətdə tapıb yol göstərmədimi?!

8Səni yoxsul ikən tapıb dövlətli etmədimi?!

9Elə isə yetimə zülm etmə!

10Dilənçini də (qapıdan) qovma!

11Və (həmişə) Rəbbinin sənə olan nemətindən söhbət aç!