• 26. əş-Şuəra surəsiMəkkə surəsi/227 ayə
  • 1Ta. Sin. Mim.
  • 2Bunlar aydın Kitabın ayələridir.
  • 3Onların iman gətirmədiyinə görə özünü həlakmı edəcəksən?
  • 4Biz istəsəydik, göydən onlara elə bir əlamət göndərərik ki, onun önündə başları itaətkarlıqla əyilərdi.
  • 5Ər-Rəhmandan onlara elə bir ayə gəlməz ki, ondan üz çevirməsinlər.
  • 6Onlar (ayələri) uydurma saydılar. Məsxərəyə qoyduqlarının xəbəri onlara yetişəcəkdir.
  • 7Yoxsa, onlar yer üzündə cürbəcür gözəl bitkilər bitirdiyimizi görmürlərmi?
  • 8Həqiqətən də, bunda bir əlamət vardır. Lakin onların əksəriyyəti mömin olmadı.
  • 9Bəli, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Mərhəmətlidir.
  • 10Bir zaman Rəbbin Musaya demişdi: “Get o zalım qövmün –
  • 11Firon xalqının yanına! Onlar qorxmurlarmı?”
  • 12(Musa) dedi: “Ey Rəbbim! Qorxuram ki, onlar məni yalançı hesab edələr,
  • 13(belə olduqda) ürəyim sıxılar, dilim də söz tutmaz. Buna görə Haruna da (vəhy) göndər.
  • 14Onların məndən əvəzini çıxmaq istədikləri bir günahım da var. Buna görə məni öldürəcəklərindən qorxuram”.
  • 15(Allah) dedi: “Xeyr, (bu mümkün deyil)! İkiniz də möcüzələrimizlə (onların yanına) gedin! Şübhəsiz ki, Biz də sizinləyik, (hər şeyi) eşidirik.
  • 16Fironun yanına gedib deyin: “Biz aləmlərin Rəbbinin elçiləriyik!
  • 17İsrail oğullarını bizimlə birgə burax!”
  • 18(Firon) dedi: “Biz səni körpə ikən (götürüb saxlayıb) boya-başa çatdırmadıqmı? Sən ömrünün bəzi illərini bizimlə yaşamadınmı?
  • 19Elədiyin (pis) əməli də elədin. (Doğrudan da,) sən bir nankorsan!”
  • 20(Musa) dedi: “Mən onu edəndə nadan olmuşam.
  • 21Mən sizdən qorxduğum üçün yanınızdan qaçıb getdim. Amma sonradan Rəbbim mənə hökmranlıq (peyğəmbərlik) verdi və məni elçilərdən etdi.
  • 22Başıma qaxdığın o qayğılarınız isə, İsrail oğullarını kölə etmək məqsədi ilə edilirdi”.
  • 23Firon dedi: “Aləmlərin Rəbbi nədir?”
  • 24(Musa) dedi: “Əgər yəqinliklə inanırsınızsa, (bilin ki,) O, göylərin, yerin və onların arasında olanların Rəbbidir!”
  • 25Firon ətrafındakılara dedi: “(Onun nə danışdığını) eşitmirsinizmi?”
  • 26(Musa) dedi: “O sizin də, ulu babalarınızın da Rəbbidir!”
  • 27(Firon) dedi: “Sizə göndərilmiş bu elçi, sözsüz ki, dəlidir!”
  • 28(Musa) dedi: “Əgər anlayırsınızsa, (bilin ki,) O, şərqin, qərbin və bunların arasında olanların Rəbbidir!”
  • 29(Firon) dedi: “Əgər məndən başqasını özünə tanrı qəbul etsən, səni məhbusların yanına ataram!”
  • 30(Musa) dedi: “Bəs sənə açıq-aşkar bir şey göstərsəm necə?”
  • 31(Firon) dedi: “Əgər doğru danışanlardansansa, göstər onu!”
  • 32(Musa) əsasını (yerə) atınca, o dərhal dönüb açıq-aşkar bir ilana çevrildi.
  • 33Əlini (qoynundan) çıxardan kimi o, baxanların (gözü qabağında) ağappaq (nur saçan bir əl) oldu.
  • 34(Firon) ətrafındakı zadəganlara dedi: “Həqiqətən də, bu, bilikli bir sehrbazdır!
  • 35O öz sehri ilə sizi torpağınızdan çıxartmaq istəyir. Nə təklif edirsiniz?”
  • 36Onlar dedilər: “Onu qardaşı ilə bir qədər gözlət və şəhərlərə (adam) yığanlar göndər ki,
  • 37bütün bilikli sehrbazları sənin yanına gətirsinlər”.
  • 38Beləliklə, sehrbazlar bəlli bir günün müəyyən edilmiş vaxtında toplandılar.
  • 39Camaata deyildi: “Siz də yığışmırsınızmı?
  • 40Əgər sehrbazlar qalib gəlsələr, ola bilsin ki, biz də onlara tabe olaq”.
  • 41Sehrbazlar gələn kimi Firona dedilər: “Əgər qalib gəlsək, bizə mükafat veriləcəkmi?”
  • 42(Firon) dedi: “Bəli! Belə olacağı təqdirdə sizi (özümə) yaxın adamlardan edəcəyəm”.
  • 43Musa onlara dedi: “Nə atacaqsınızsa, atın!”
  • 44Onlar iplərini və dəyənəklərini yerə atıb: “Fironun qüdrətinə and olsun ki, biz qalib gələcəyik!”– dedilər.
  • 45Sonra Musa əsasını atdı və (əsa) onların düzəltdikləri şeyləri uddu.
  • 46Sehrbazlar səcdəyə qapandılar,
  • 47və dedilər: “Biz iman gətirdik aləmlərin Rəbbinə –
  • 48Musanın və Harunun Rəbbinə!”
  • 49(Firon) dedi: “Mən sizə izn verməmişdən əvvəl siz ona imanmı gətirdiniz? Şübhəsiz ki, o sizə sehr öyrədən böyüyünüzdür. Tezliklə biləcəksiniz! Mən sizin əllərinizi və ayaqlarınızı çarpaz kəsdirib hamınızı çarmıxa çəkdirəcəyəm”.
  • 50Onlar dedilər: “Zərər yox, biz (onsuz da) öz Rəbbimizə qayıdacağıq.
  • 51Biz (Firon xalqı arasından) ilk iman gətirənlər olduğumuza görə Rəbbimizdən günahlarımızı bağışlayacağını umuruq”.
  • 52Biz Musaya: “Qullarımla birlikdə gecə yola çıx. Çünki siz təqib olunacaqsınız”(– deyə) vəhy etdik.
  • 53Firon şəhərlərə (əsgər) toplayanlar göndərdi.
  • 54(O dedi:) “Bunlar kiçik bir dəstədir.
  • 55Onlar bizi qəzəbləndirmişlər.
  • 56Biz hamımız ayıq-sayıq olmalıyıq”.
  • 57Biz onları (o zalım tayfanı) bağlardan və çeşmələrdən çıxartdıq;
  • 58xəzinələrdən və gözəl yerlərdən də (qovduq).
  • 59Beləcə, Biz İsrail oğullarını o yerlərə varis etdik.
  • 60Günəş üfüqdən qalxarkən (Firon öz)(əsgərləri)(ilə)onları izləməyə başladılar.
  • 61İki dəstə bir-birini görüncə Musanın səhabələri: “Biz ya­­xalanacağıq!”– dedilər.
  • 62(Musa) dedi: “Xeyr, Rəbbim mənimlədir. O, mənə doğru yol göstərəcəkdir!”
  • 63Biz Musaya: “Əsanla dənizə vur!”(– deyə) vəhy etdik (Dəniz) dərhal yarıldı, (on iki yol açıldı) və hər biri nəhəng bir dağ kimi oldu.
  • 64O birilərini də ora yaxınlaşdırdıq.
  • 65Musa və onunla birlikdə olanların hamısını xilas etdik.
  • 66O birilərini isə suya qərq etdik.
  • 67Şübhəsiz ki, bu (hekayətdə) bir ibrət vardır. Lakin onların çoxu iman gətirmədi.
  • 68Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.
  • 69Onlara İbrahimin əhvalatını da oxu.
  • 70Bir zaman o, öz atasına və tayfasına: “Nəyə ibadət edirsiniz?”– demişdi.
  • 71Onlar dedilər: “Biz bütlərə ibadət edir və onlara tapınmaqda davam edirik”.
  • 72O dedi: “Onlara yalvardığınız zaman sizi eşidirlərmi?
  • 73Yaxud sizə xeyir və ya zərər verirlərmi?”
  • 74Onlar dedilər: “Xeyr, amma biz öz atalarımızın belə etdiklərini gördük”.
  • 75O dedi: “Siz nəyə ibadət etdiyinizi görürsünüzmü –
  • 76həm siz, həm də ulu babalarınız?
  • 77Aləmlərin Rəbbindən başqa, onların hamısı mənim düşmənimdir.
  • 78O Rəbb ki, məni yaratmış və məni doğru yola yönəltmişdir;
  • 79O Rəbb ki, məni yedirdir və içirdir;
  • 80O Rəbb ki, xəstələndiyim zaman mənə şəfa verir;
  • 81O Rəbb ki, məni öldürəcək, sonra dirildəcəkdir;
  • 82O Rəbb ki, Haqq-hesab günü xətalarımı bağışlayacağını Ondan umuram.
  • 83Ey Rəbbim! Mənə hikmət ver və məni əməlisalehlərə qovuşdur!
  • 84Sonra gələnlər arasında (həmişə yad)(edilim)(deyə) mənə yaxşı ad qismət elə!
  • 85Məni Nəim bağının varislərindən et!
  • 86Atamı bağışla! Çünki o, azanlardandır.
  • 87Onların dirildiləcəyi gün məni rüsvay etmə!
  • 88O gün ki, nə var-dövlət, nə də oğul-uşaq bir fayda verməyəcək.
  • 89Ancaq sağlam bir qəlblə Allahın hüzuruna gələnlərdən başqa!”
  • 90Cənnət müttəqilərə yaxınlaşdırılar.
  • 91Cəhənnəm də azğınlara göstərilər.
  • 92Onlara deyilər: “Hanı sizin sitayiş etdikləriniz –
  • 93Allahdan başqa (pənah apardıqlarınız)? Onlar sizə kömək edə bilərlərmi, yaxud özlərinə köməkləri dəyə bilərmi?”
  • 94Onlar azğınlarla birlikdə oraya (Cəhənnəmə) atılarlar,
  • 95İblisin bütün əsgərləri də habelə.
  • 96Onlar orada höcətləşərək deyərlər:
  • 97“Allaha and olsun ki, biz açıq-aydın azğınlıq içində idik –
  • 98o vaxt ki, biz sizi aləmlərin Rəbbinə tay tuturduq.
  • 99Bizi ancaq günahkarlar azdırdı.
  • 100İndi isə bizim nə şəfaətçilərimiz,
  • 101nə də (bizə) canıyanan bir dostumuz var!
  • 102Bir də (dünyaya) qayıda bilsəydik, möminlərdən olardıq!”
  • 103Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Lakin onların əksəriyyəti yenə iman gətirmədi.
  • 104Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.
  • 105Nuh tayfası da elçiləri yalançı saydı.
  • 106Qardaşları Nuh onlara o vaxt deyəndə ki: “Məgər qorxmursunuz?
  • 107Həqiqətən, mən sizin üçün etibar edilməli bir elçiyəm.
  • 108Allahdan qorxun və mənə itaət edin.
  • 109Mən bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.
  • 110Allahdan qorxun və mənə itaət edin!”
  • 111Onlar dedilər: “Sənə ən rəzil adamlar tabe olduğu halda biz sənə inanarıqmı?”
  • 112(Nuh )dedi: “Mən onların nə etdiklərini bilmirəm!
  • 113Onların haqq-hesabı yalnız Rəbbimə aiddir. Kaş başa düşəydiniz!
  • 114Mən iman gətirənləri qovan deyiləm.
  • 115Mən yalnız açıq-aşkar bir qorxudanam”.
  • 116Onlar dedilər: “Ey Nuh! Əgər (dəvətinə) son qoymasan, mütləq daşqalaq ediləcəksən”.
  • 117(Nuh) dedi: “Ey Rəbbim! Qövmüm məni yalançı hesab etdi.
  • 118Mənimlə onlar arasında qəti hökm ver, məni və mənimlə birlikdə olan möminləri (əzabdan) qurtar!”
  • 119Biz onu və onunla birlikdə olanları yüklü gəmidə xilas etdik.
  • 120Yerdə qalanları isə suya qərq etdik.
  • 121Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Lakin onların əksəriyyəti yenə iman gətirmədi.
  • 122Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.
  • 123Ad tayfası da elçiləri yalançı saydı.
  • 124Qardaşları Hud o vaxt onlara deyəndə ki: “Məgər qorxmursunuz?
  • 125Həqiqətən, mən sizin üçün etibar etməli olduğunuz bir elçiyəm.
  • 126Allahdan qorxun və mənə itaət edin!
  • 127Mən bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.
  • 128Əcəba, siz hər təpədə əbəs yerə bir əlamətmi qurursunuz (hündür binalarmı tikirsiniz)?
  • 129Sanki əbədi qalacaqsınız deyə qalalarmı tikirsiniz?
  • 130(Bir kəsi) yaxaladığınız zaman qəddar hökmdar kimi yaxalayırsınızmı?
  • 131Allahdan qorxun və mənə itaət edin!
  • 132Bildiyiniz nemətləri sizə verəndən qorxun.
  • 133O sizə heyvanat və oğul-uşaq verdi,
  • 134(üstəlik) bağlar və çeşmələr də əta etdi.
  • 135Mən sizə üz verəcək böyük günün əzabından qorxuram”.
  • 136Onlar dedilər: “Bizə öyüd-nəsihət versən də, verməsən də, bizim üçün birdir.
  • 137Bu, yalnız və yalnız əvvəlkilərin adətidir.
  • 138Biz əzaba düçar olan da deyilik”.
  • 139Onlar onu yalançı saydılar. Biz də onları məhv etdik. Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Lakin onların əksəriyyəti iman gətirmədi.
  • 140Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.
  • 141Səmud tayfası da elçiləri yalançı saydı.
  • 142Qardaşları Saleh o zaman onlara dedikdə ki: “Məgər qorxmursunuz?
  • 143Şübhəsiz ki, mən sizin üçün etibar etməli olduğunuz bir elçiyəm.
  • 144Allahdan qorxun və mənə itaət edin.
  • 145Mən bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.
  • 146Məgər siz burada olanların içində sərbəst buraxılacaqsınız?
  • 147Bağlar və bulaqlar içində,
  • 148əkinlər və yumşaq meyvəli xurmalıqlar içində (arxayınlıqla qalacaqsınız)?
  • 149Dağlardan məharətlə evlər yonub düzəldəcəksiniz?
  • 150Allahdan qorxun və mənə itaət edin!
  • 151Həddi aşanların əmrinə tabe olmayın.
  • 152Onlar yer üzündə fəsad törədir və (özlərini günahdan) təmizləmirlər”.
  • 153Onlar dedilər: “Sən yalnız və yalnız sehrlənmişlərdənsən.
  • 154Sən də bizim kimi ancaq bir insansan. Əgər doğru danışanlardansansa, bizə bir möcüzə göstər”.
  • 155(Saleh) dedi: “(Möcüzə) bu dişi dəvədir! Onun da, sizin də müəyyən edilmiş vaxtlarda su içmək haqqınız vardır. (Bir gün o, su içməli, bir gün də siz içməlisiniz).
  • 156Ona heç bir pislik etməyin, yoxsa böyük günün əzabı sizi yaxalayar”.
  • 157Onlar dəvənin diz vətərini kəsdilər, sonra da peşman oldular.
  • 158Əzab onları yaxaladı. Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Lakin onların əksəriyyəti yenə iman gətirmədi.
  • 159Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.
  • 160Lut tayfası da elçiləri yalançı saydı.
  • 161Qardaşları Lut o zaman onlara dedikdə ki: “Məgər qorxmursunuz?
  • 162Həqiqətən, mən sizin üçün etibar edilməli bir elçiyəm.
  • 163Allahdan qorxun və mənə itaət edin!
  • 164Mən bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.
  • 165Doğrudanmı siz insanlar içində ancaq kişilərlə yaxınlıq edir
  • 166və Rəbbinizin sizin üçün yaratdığı qadınlarınızı tərk edirsiniz? Siz, həqiqətən də, həddi aşan adamlarsınız”.
  • 167Onlar dedilər: “Ey Lut! Əgər (təbliğatına)son qoymasan, mütləq qovulanlardan olacaqsan!”
  • 168O dedi: “Mən sizin əməllərinizə nifrət edənlərdənəm.
  • 169Ey Rəbbim! Məni və ailəmi onların tutduqları işdən xilas et!”
  • 170Biz onu və onun bütün ailəsini xilas etdik.
  • 171Geridə qalanlar arasındakı yaşlı qadından başqa.
  • 172Sonra da o birilərini yerli-dibli yox etdik.
  • 173Biz onların üstünə (daşlardan) yağış yağdırdıq. Qorxudulanların yağışı nə yaman imiş!
  • 174Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Lakin onların əksəriyyəti yenə iman gətirmədi.
  • 175Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.
  • 176Əykə əhli də elçiləri təkzib etdi.
  • 177O zaman ki, Şueyb onlara dedi: “Məgər qorxmursunuz?
  • 178Şübhəsiz ki, mən sizin üçün etibar etməli olduğunuz bir elçiyəm.
  • 179Allahdan qorxun və mənə itaət edin!
  • 180Mən bunun əvəzinə sizdən heç bir mükafat istəmirəm. Mənim mükafatım ancaq aləmlərin Rəbbinə aiddir.
  • 181Ölçüyə tam riayət edin və əksik ölçənlərdən olmayın.
  • 182Düz tərəzi ilə çəkin.
  • 183İnsanların əşyalarını əksik verməyin və yer üzündə fəsad yayaraq pis işlər görməyin.
  • 184Sizi və əvvəlki nəsilləri Yaradandan qorxun!”
  • 185Onlar dedilər: “Sən yalnız və yalnız sehrlənmişlərdənsən.
  • 186Sən də bizim kimi ancaq bir insansan. Biz səni yalançılardan (biri )hesab edirik.
  • 187Əgər, doğru danışanlardansansa, göyün bir parçasını üstümüzə endir”.
  • 188(Şueyb )dedi: “Rəbbim sizin nələr etdiyinizi daha yaxşı bilir”.
  • 189Onlar isə onu yalançı saydılar və buna görə də kölgəli günün əzabı onları yaxaladı. Həqiqətən, o, böyük bir günün əzabı idi.
  • 190Şübhəsiz ki, bunda bir ibrət vardır. Lakin onların əksəriyyəti yenə iman gətirmədi.
  • 191Həqiqətən, sənin Rəbbin Qüdrətlidir, Rəhmlidir.
  • 192Şübhəsiz ki, bu, aləmlərin Rəbbindən nazil edilmişdir.
  • 193Onu sadiq Ruh (Cəbrail) endirdi –
  • 194sənin qəlbinə ki, xəbərdar edənlərdən olasan.
  • 195(Bu Quran) açıq-aydın ərəb dilində (nazil edildi).
  • 196Şübhəsiz ki, o, keçmiş ümmətlərin kitablarında da xatırlanır.
  • 197Məgər İsrail oğullarından olan alimlərin onu bilmələri bunlar üçün bir dəlil deyilmi?
  • 198Əgər Biz onu ərəb olmayanlardan birinə nazil etsəydik,
  • 199və o, bunu onlara oxusaydı, yenə də ona iman gətirməzdilər.
  • 200Biz (küfrü )günahkarların qəlbinə belə salarıq.
  • 201Onlar üzücü əzabı görməyənədək ona inanmazlar.
  • 202O (əzab) onlara özləri də hiss etmədən qəflətən gələcəkdir.
  • 203Onlardeyəcəklər: “Bizə möhlət veriləcəkmi?”
  • 204Yenədəmi əzabımızın tez gəlməsini istəyirlər?
  • 205Bilirsənmi, əgər onlara illərcə firavanlıq nəsib etsək,
  • 206sonra vəd olunduqları (əzab) onlara yetişsə,
  • 207onlara nəsib olmuş firavanlıq (əzabımızı) onlardan dəf edə bilməz.
  • 208Biz heç bir kəndi onu xəbərdar edənlər olmadan məhv etmədik.
  • 209(Xəbərdar edənləri də) öyüd-nəsihət vermək üçün (göndərdik). Biz əsla zalım olmamışıq!
  • 210(Quranı )şeytanlar endirmədi.
  • 211Onlar buna layiq deyildirlər və (bunu) bacara da bilməzlər.
  • 212Çünki onlar (vəhyə) qulaq asmaqdan kənar edilmişdilər.
  • 213Odur ki, Allahla yanaşı başqa bir tanrıya ibadət etmə, yoxsa əzaba düçar edilənlərdən olarsan.
  • 214Ən yaxın qohumlarını qorxut!
  • 215Sənə tabe olan möminləri qanadının altına al (onlara qarşı təvazökar ol)!
  • 216Əgər onlar sənə asi olsalar, de: “Şübhəsiz ki, mən sizin etdiyiniz əməllərdən uzağam!”
  • 217Qüdrətli və Rəhmli olana təvəkkül et!
  • 218O, səni (namaza) duranda da görür,
  • 219səcdə edənlər içində hərəkət edəndə də.
  • 220Həqiqətən də, O, Eşidəndir, Biləndir!
  • 221Şeytanların kimə nazil olduqlarını sizə xəbər verimmi?
  • 222Onlar hər bir yalançıya və günahkara nazil olarlar.
  • 223(Şeytanlar vəhydən) eşitdiklərini (kahinlərə) təlqin edirlər. Halbuki onların əksəriyyəti yalançıdır!
  • 224Şairlərə gəldikdə isə, onlara ancaq azğınlar uyar.
  • 225Məgər görmürsənmi ki, onlar hər vadidə veyl-veyl gəzir (hər mövzuda şer uydurur)
  • 226və etmədikləri şeylərə aid söhbət açırlar?
  • 227Təkcə iman sahibi olub xeyirxah əməllər edən, Allahı tez-tez yada salan və haqsızlığa məruz qaldıqdan sonra (dini) müdafiə edənlərdən başqa. Zalımlar isə qayıdacaqları yeri mütləq biləcəklər.