1Biz ağrılı-acılı bir əzab gəlməmişdən əvvəl qövmünü xəbərdar etsin deyə Nuhu öz qövmünə göndərdik.
2O dedi: “Ey qövmüm, heç şübhəsiz, mən sizi açıq-aydın xəbərdar edən bir peyğəmbərəm!
3Allaha ibadət edin və Ondan qorxun! Mənə də itaət edin ki,
4Allah sizin günahlarınızın bir qismini bağışlasın və müəyyən bir vaxta qədər sizə möhlət versin. Şübhəsiz ki, Allahın təyin etdiyi vaxt (ölüm) gəldiyi zaman o təxirə salınmaz. Kaş bunu biləydiniz”.
5Nuh dedi: “Ey Rəbbim! Mən qövmümü gecə-gündüz (haqq yola) dəvət etdim.
6Ancaq mənim dəvətim onların (haqq yoldan) qaçmalarını daha da artırdı.
7Hər dəfə onları bağışlayasan deyə mən onları (haqq yola) dəvət etdiyimdə, barmaqlarını qulaqlarına tıxadılar, (məni görməmək üçün) paltarlarına büründülər, dirəndilər və çox təkəbbürləndilər.
8Sonra mən onları ucadan dəvət etdim.
9Sonra mən onlarla həm açıq-aşkar, həm də gizlicə danışdım.
10Mən dedim: “Rəbbinizdən bağışlanmağınızı diləyin! Şübhəsiz ki, O, çox bağışlayandır”.
11(Allahdan bağışlanmağınızı diləyin ki,) O, göydən sizə bol-bol yağış göndərsin,
12Mal-mülk və oğullar verərək sizə yardım etsin, sizin üçün bağlar və çaylar yaratsın.
13Sizə nə olub ki, Allaha böyüklüyü yaraşdırmırsınız?
14Halbuki O sizi mərhələ-mərhələ yaratmışdır.
15Allahın yeddi göyü (bir-biri üstündə) qat-qat necə yaratdığını görmədinizmi?!
16Onların içində ayı bir nur, günəşi də bir çıraq etmişdir.
17Allah sizi də yerdən bir bitki kimi bitirmişdir.
18Sonra sizi ora qaytaracaq və (axirətdə) sizi təkrar (dirildib) çıxardacaqdır.
19Allah yer üzünü sizin üçün döşəmişdir ki,
20Orada açılan geniş yollarda gəzib-dolaşasınız.
21Nuh dedi: “Ey Rəbbim! Bunlar mənə qarşı çıxaraq mal-mülkü və övladı özünə ziyandan başqa bir şey artırmayan kimsəyə tabe oldular.
22Onlar (mənə qarşı) çox böyük hiylələr qurdular.
23Və dedilər: “Nəbadə öz ilahlarınızı tərk edəsiniz! Vəddi, Süvanı, Yəğusu, Yəuqu və Nəsri qətiyyən tərk etməyin!”
24Onlar bir çoxlarını (haqq yoldan) azdırdılar. (Ey Rəbbim!) Sən də onların azğınlıqlarını artır!”
25Onlar öz günahları ucbatından suda boğuldular və cəhənnəmə atıldılar. Beləcə, Allahdan başqa yardımçılar da tapa bilmədilər.
26Nuh dedi: “Ey Rəbbim, yer üzündə heç bir kafiri sağ buraxma!
27Əgər onları sağ buraxsan, Sənin qullarını azdıracaq və əxlaqsız kafirlər dünyaya gətirəcəklər.
28Ey Rəbbim! Məni, ata-anamı, mömin olaraq evimə daxil olanları, mömin kişiləri və mömin qadınları bağışla! Zalımların da yalnız məhvini artır!”